خانه ما روی سنگها به دنیا آمده بود ۱

شعرهای گذشته مبارک نصیری

خانه ما روی سنگها به دنیا آمده بود ۱

شعرهای گذشته مبارک نصیری

آرامش پربرکت

 عذاب را اگرخدا

برای بندگانش می خواهد

شیطان

آرامش پر برکتی است!

شراب

تخدیر روزگار آلودگی

و افیون

فرامشی آن چه

                  تو بر سرم آوردی:

ازخویش بریدن

ازترس

ازغصّه

ازنداشتن نان

              به پوچ

                     پناه آوردن!

آه

مرا بگذار

این بار

نه هیچ کس

که کس

به یاری تو

نخواهد آمد!

              ***                   15/1/80«آبدانان»

دشت پرملال

 روی بهار نشستن

قشنگ و زیباست

آن گاه

توآمده با شی!

در گلدان تو

ای عاشق ترین دختر خیال

به آهنگی

که تو را با من

به این دشت پرملال می برد؛

دل سپرده ام!

              ***                    80/1/13«آبدانان»

خانه ی ما

 ذوالفقاری

ایستگاه پنج

بایست!

خانه ی ما

            همین جاست!

در می زنم

کسی نیست

و نگاه من

روی دیوارها

توی خانه

توی حیاط

بیا برویم.

سینما نفت

فیلم ها ی ارزانی دارد!

صفی طویل

پیاده ها را

           به خیابان

                     آورده است!

کفش ها ی ملّی

سراغ پا ها ی کهنه می گردد!

زنی

کاسه ای را

            به صدا درمی آورد،

کودکی می خندد!

عابری می گذرد!

بازار «ارغنده»

میوه،

سری هم

          به ماهی فروش ها

                              بزنیم!

غروب

چهار راه

ذوالفقاری

ایستگاه پنج    .…بایست!

خانه ی ما

            همین جاست

درمی زنم

کسی نیست

و نگاه من

روی دیوار ها

توی خانه

توی حیاط

                  دنبال تو می دود!

                    ***                      1379«آبادان»

کوچه

سال هامی گذرد

چشمان تو

هنوز

نگران کوچه ی ماست!

کوچه ای که

شب

خاکستر دخترکی را

                        باخود برد!

                        ***                    15/4/1379-«آبدانان»